Таваққуфгоҳ дар маҷмааи тиҷоратӣ ва фароғатӣ як унсури муҳим ба мисли шунавандагони (аудиторияи) мақсаднок аст. Шиносоӣ бо маркази тиҷоратӣ барои меҳмоне, ки бо мошин ба харид омадааст аз таваққуфгоҳ оғоз мешавад. Ҳар як харидор баҳо медиҳад, ки даромад ва баромад то чӣ андоза қулай ташкил карда шудааст, дар куҷо ва то чӣ андоза зуд мошинро нигоҳ дошта метавонад, оё ҷойҳои ройгон мавҷуд аст ё на, навигация чӣ гуна ташкил карда шудааст, дар ин ҷо гузоштани мошин бехатар аст ва ғайра. Таваққуфгоҳи боандеша, бароҳат ва бехатар ин имконест барои эҷод кардани таассуроти аввалин дар маҷмааи савдо ҳатто пеш аз он ки меҳмон харидор мешавад, мебошад.

Истгоҳи маркази савдо барои 350 мошин пешбинӣ шудааст.